obstabitur

Discretiva

obstabitur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
obstābitur	tertia singularis	futurum	passiva	indicativus	obstō (obstāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /obˈstaːbitur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ob·s·tā·bi·tur — morphologica: ob-stabitur