obstaturo
Discretiva
|
obstaturo dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| obstātūrō | casus dativus singularis · genus masculinum | participii obstātūrus |
| obstātūrō | casus ablativus singularis · genus masculinum | participii obstātūrus |
| obstātūrō | casus dativus singularis · genus neutrum | participii obstātūrus |
| obstātūrō | casus ablativus singularis · genus neutrum | participii obstātūrus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-
API: /obstaːˈtuːroː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ob·stā·tū·rō — morphologica: ob-stat-ur-o
