octavis

Discretiva

octavis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
octāvīs	casus dativus pluralis	numeri octāvus
octāvīs	casus ablativus pluralis	numeri octāvus

Appellatio pronuntiatusque

API: /okˈtaːwiːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: oc·tā·vīs — morphologica: octav-is

Loci

L. Iunius Moderatus Columella ca. 4-70

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• ab occasu vergiliarum ad brumam, quae fere conficitur circa viii kalendas ianuarii in octava parte capricorni, iam recondito melle utuntur examina. nec me fallit hipparchi ratio, quae docet solstitia et aequinoctia non octavis sed primis partibus signorum confici. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

• Sol autem ipse quattuor differentias habet, bis aequata nocte diei, vere et autumno, in centrum incidens terrae octavis in partibus arietis ac librae, bis permutatis spatiis, in auctum diei bruma, octava in parte capricorni, noctis vero solstitio, totidem in partibus cancri. —Naturalis historia Plinii