operam

Discretiva

operam dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
operam	casus accusativus singularis	substantivi opera

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈo.pe.ram/

(classice)

Syllabificatio phonetica: o·pe·ram — morphologica: oper-am

Loci

Marcus Terentius Varro -116…-27

Vitruvius ca. -80…-15

Phaedrus ca. -10…+60

Marcus Valerius Martialis 40-103

Apuleius ca. 125-170

antiq.

class.

class.

I

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (ca. 37 a.C.n. / 717 a.u.)

• Oves hirtas tondent circiter hordeaceam messem, in aliis locis ante faenisecia. Quidam has bis in anno tondent, ut in Hispania citeriore, ac semenstres faciunt tonsuras; duplicem impendunt operam, quod sic plus putant fieri lanae, quo nomine quidam bis secant prata. —De agricultura Varronis

class.  (30-22 a.C.n.)

• Ita latius factum fuerit pulpitum quam Graecorum, quod omnes artifices in scaena dant operam, in orchestra autem senatorum sunt sedibus loca designata. Et eius pulpiti altitudo sit ne plus pedum quinque, uti, qui in orchestra sederint, spectare possint omnium agentium gestus. —De architectura Vitruvii

saec. I.  (ca. 30 p.C.n.)

• Consilia qui dant prava cautis hominibus,

Et perdunt operam et deridentur turpiter.

Canes currentes bibere in Nilo flumine,

A corcodillis ne rapiantur, traditum est.

Igitur cum currens bibere coepisset canis,

Sic corcodillus: «Quamlibet lambe otio;

Noli vereri». At ille: «Facerem mehercule,

Nisi esse scirem carnis te cupidum meae». —Fabulae Phaedri

saec. I.  (ca. 85-102 p.C.n.)

• Exigis a nobis operam sine fine togatam:

Non eo, libertum sed tibi mitto meum.

‘Non est’ inquis ‘idem.’ Multo plus esse probabo:

Vix ego lecticam subsequar, ille feret.

In turbam incideris, cunctos umbone repellet:

Invalidum est nobis ingenuumque latus.

Quidlibet in causa narraveris, ipse tacebo:

At tibi tergeminum mugiet ille sophos. —Epigrammata M. Valerii Martialis

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 158 p.C.n.)

• An turpe arbitraris formam suam spectaculo assiduo explorare? An non Socrates philosophus ultro etiam suasisse fertur discipulis suis, crebro ut semet in speculo contemplarentur, ut qui eorum foret pulchritudine sibi complacitus, impendio procuraret ne dignitatem corporis malis moribus dedecoraret, qui vero minus se commendabilem forma putaret, sedulo operam daret ut virtutis laude turpitudinem tegeret? —Apologia sive Pro se de magia liber Apulei