oratum
Discretiva
|
oratum dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Casu | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|---|
| ōrātum | —
|
—
|
—
|
supinum | accusativo | ōrō (ōrāre) |
| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| ōrātum | casus accusativus singularis · genus masculinum | participii ōrātus |
| ōrātum | casus nominativus singularis · genus neutrum | participii ōrātus |
| ōrātum | casus accusativus singularis · genus neutrum | participii ōrātus |
| ōrātum | casus vocativus singularis · genus neutrum | participii ōrātus |
| ōrātum | casus accusativus singularis | substantivi ōrātus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-
API: /oːˈraːtum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ō·rā·tum — morphologica: orat-um
