Victionarium

oro

Latine

+/-

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ˈoːroː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ō·rō — morphologica: or-o

Notatio

+/-
← Latine: ōs (ōris)

Verbum temporale

+/-

ōr|ō, -āre, -āvī, -ātum [1][2][3][4][5]

  1. Dicere, loqui, causas agere
  2. Rogare, petere.
  3. Supplicare, precari.

Coniugatio

+/-

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
ōr- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. ōrō ōrem   ōrābam ōrārem ōrābō  
II. sing. ōrās ōrēs ōrā! ōrābās ōrārēs ōrābis ōrātō!
III. sing. ōrat ōret   ōrābat ōrāret ōrābit ōrātō!
I. plur. ōrāmus ōrēmus   ōrābāmus ōrārēmus ōrābimus  
II. plur. ōrātis ōrētis ōrāte! ōrābātis ōrārētis ōrābitis ōrātōte!
III. plur. ōrant ōrent   ōrābant ōrārent ōrābunt ōrantō!
Thema Vox passiva
ōr- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. ōror ōrer   ōrābar ōrārer ōrābor  
II. sing. ōrāris ōrēris ōrāre! ōrābāris ōrārēris ōrāberis ōrātor!
III. sing. ōrātur ōrētur   ōrābātur ōrārētur ōrābitur ōrātor!
I. plur. ōrāmur ōrēmur   ōrābāmur ōrārēmur ōrābimur  
II. plur. ōrāminī ōrēminī ōrāminī! ōrābāminī ōrārēminī ōrābiminī —
III. plur. ōrantur ōrentur   ōrābantur ōrārentur ōrābuntur ōrantor!
Thema Vox activa
ōrāv- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. ōrāvī ōrāverim ōrāveram ōrāvissem ōrāverō
II. sing. ōrāvistī ōrāveris ōrāverās ōrāvissēs ōrāveris
III. sing. ōrāvit ōrāverit ōrāverat ōrāvisset ōrāverit
I. plur. ōrāvimus ōrāverimus ōrāverāmus ōrāvissēmus ōrāverimus
II. plur. ōrāvistis ōrāveritis ōrāverātis ōrāvissētis ōrāveritis
III. plur. ōrāvērunt ōrāverint ōrāverant ōrāvissent ōrāverint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa 		ōrāre ōrāvisse ōrātūrum,
-am, -um esse 		ōrāns   ōrātūrus,
-a, -um­
Vox
passiva 		ōrārī ōrātum,
-am, -um esse 		ōrātum īrī   ōrātus,
-a, -um 		 
Gerundium Gerundivum Supinum
ōrandī ōrandus, -a, -um ōrātum ōrātū

Dictiones derivatae

+/-

Composita

Translationes

+/-
Dicere, loquor, causas ageredilatare ▼
Dicere, loquor, causas agerecollabi ▲
Rogare, petere, precaridilatare ▼
Rogare, petere, precaricollabi ▲
Supplicare, precaridilatare ▼
Supplicare, precaricollabi ▲

Discretiva

  oro dictio est in variis linguis:

Dictiones similes

+/-

Loci

+/-
M. Tullius Cicero
-106…-43		Marcus Terentius Varro
-116…-27		 Phaedrus ca.
-10…+60 		Apuleius
ca. 125-170
antiq. class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (44 a.C.n. / 710 a.u.)

  • igitur, mi Plance, rogo te et etiam oro, sic medius fidius ut maiore studio magisque ex animo agere non possim, ut totum hoc negotium ita agas, ita tractes, ita conficias ut, quod sine ulla dubitatione apud consules obtinuimus propter summam bonitatem et aequitatem causae, id tu nos obtinuisse non modo facile patiare sed etiam gaudeas. —Epistolae ad Atticum Ciceronis [6]

class.  (ca. 37 a.C.n. / 717 a.u.)

  • Appius: Credo simul ac primum ex isto villatico pecore mortui erunt anseres aut pavones. Cui ille: Quid enim interest, utrum morticinas editis volucres an pisces, quos nisi mortuos estis numquam? Sed oro te, inquit, induce me in viam disciplinae villaticae pastionis ac vim formamque eius expone. —De agricultura Varronis [7][8]

saec. I.  (ca. 45 p.C.n.)

  • Hunc simul aspexit: «Oro, ut imprudentiae
Des primum veniam; deinde si pulchre vides,
Quam non conveniens aurum sit vitae meae,
Respondeas clementer. Quem fructum capis
Hoc ex labore, quodve tantum est praemium,
Ut careas somno et aevum in tenebris exigas?» —Fabulae Phaedri [9][8]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 170 p.C.n.)

  • Gratias egit marito iamque laetior animo: «Sed prius» inquit «centies moriar quam tuo isto dulcissimo conubio caream. Amo enim et efflictim te, quicumque es, diligo aeque ut meum spiritum, nec ipsi Cupidini comparo. Sed istud etiam meis precibus, oro, largire et illi tuo famulo Zephyro praecipe simili vectura sorores hic mihi sistat», et imprimens oscula suasoria et ingerens verba mulcentia et inserens membra cohibentia haec etiam blanditiis astruit: «Mi mellite, mi marite, tuae Psychae dulcis anima.» —Metamorphoseon libri XI Apulei [10]

Fontes

  1. ↑ 1.0 1.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. III, p. 523 — “ŌRO, as, āvi, ātum, are, a. 1.”
  2. ↑ 2.0 2.1 Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. II, p. 665 — “ōro, āvī, ātum, 1.”
  3. ↑ 3.0 3.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — ōro, āvī, ātum, āre (ōs, oris) (tom. 2, p. 1404)
  4. ↑ 4.0 4.1 Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum) — orare
  5. ↑ 5.0 5.1 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — oro
  6. ↑ Marcus Tullius Cicero - Epistolae ad Atticum. (The Latin Library): Liber sextus decimus. Ep. 16b [2] — oro
  7. ↑ 7.0 7.1 Marcus Terentius Varro - De re rustica / de agricultura. (Loeb Classical Library, Londinio MCMXXXIV). Latin Library: Liber tertius, II. p. 18 — oro
  8. ↑ 8.0 8.1 8.2 Vicicitatio: oro.
  9. ↑ 9.0 9.1 Phaedrus Augusti libertus, Liber Fabularum. (Bibliotheca Augustana): Liber quartus, XXI. Vulpis et draco. Versus 5 — oro
  10. ↑ Apuleius - Metamorphoseon libri XI. (Bibliotheca Augustana): Liber V. Capitulum VI. Versus 8 — oro
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=oro&oldid=224651"