oravero

Discretiva

oravero dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ōrāverō	prima singularis	futurum exactum	activa	indicativus	ōrō (ōrāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /oːˈraːweroː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ō·rā·ve·rō — morphologica: orav-ero