os

Latine

os

ossa manūs

Appellatio pronuntiatusque

os

API: /os/

(classice)

Syllabificatio phonetica: os — morphologica: os

Notatio

A radice Protindeuropaea *ost-.

Nomen substantivum

ŏs, ~sis neut.

1. √ Pars sceleti cuiusquam animalis, ut, costa, os femoris, &c.

Declinatio

n.	sing.	plur.
nom.	os	ossa	I
gen.	ossis	ossum ossium	II
dat.	ossī	ossibus	III
acc.	os	ossa	IV
abl.	osse	ossibus	VI
voc.	os	ossa	V

Usus

• dinumeraverunt omnia ossa mea.

  Anglice: they have counted all my bones.

  Finnice: he ovat laskeneet kaikki luuni.

  Suecice: de ha räknat alla min ben.

Translationes

Pars sceleti

• Anglice: bone (en)

• Germanice: Knochen (de) m

Africanice √ been Anglica Antiqua √ ban Anglice √ bone  — they have counted all my bones, “dinumeraverunt omnia ossa mea” Britonice √ askorn Cambrice √ asgwrn Catalane √ os Corduene √ hestî fem. Cornubice √ ascorn Danice √ ben , knogle Esperantice √ osto Faeroice √ bein , knota Finnice √ luu  — he ovat laskeneet kaikki luuni, “dinumeraverunt omnia ossa mea” Francogallice √ os masc. Frisice √ bien , bonke Gallaice √ óso Germanice √ Knochen masc. , Gebein neut.

Graeca Antiqua √ ὀστέον (osteon, neut.) Hispanice √ hueso masc. Hungarice √ csont Ide √ osto Illyrice √ asht Interlingua √ osso Islandice √ bein Italice √ osso masc. Kyrgesse √ сөөк (söök) Malaice √ tulang Neograece √ κόκκαλο Polonice √ kość fem. Lusitane √ osso masc. Ruthenice √ кость (kostj, fem.) Suecice √ ben neut.  — de har räknat alla mina ben, “dinumeraverunt omnia ossa mea” Turcice √ kemik

ōs

ōs

Appellatio pronuntiatusque

ōs

API: /oːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ōs — morphologica: os

Notatio

A radice Protindeuropaea *ōs-.

Nomen substantivum

ō|s, -ris neut.

1. √ Apertura per quem animal cibum recepit; etiam, bucca seu spatium in quo lingua et dentes sunt.

Declinatio

n.	sing.	plur.
nom.	ōs	ōra	I
gen.	ōris	ōrum ōrium	II
dat.	ōrī	ōribus	III
acc.	ōs	ōra	IV
abl.	ōre	ōribus	VI
voc.	ōs	ōra	V

Translationes

Apertura per quem animal cibum recepit

• Anglice: mouth (en)

• Germanice: Mund (de) m

Estonice √ suu Finnice √ suu Francogallice √ bouche fem. Graeca Antiqua √ στόμα (stoma, n.) Hispanice boca fem. Italice √ bocca fem.

Kyrgesse ооз (ooz) Navatlaca Classica √ camatl Polonice usta plur. Ruthenice √ рот (rot, masc.) Suecice √ mund Turcice √ ağız

Formae affines

• Linguae multae: Os — chem. Osmium.
• Graeca Antiqua: O(/S — Vide s.v. ὅς
• Lusitane: os — pl. vocis o