Discretiva

  paravissent dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
parāvissent tertia pluralis plusquam perfectum activa coniunctivus parō (parāre)

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /paraːˈwissent/(classice)
Syllabificatio phonetica: pa·rā·vis·sent — morphologica: parav-issent

Formae aliae +/-

Usus +/-

Latinitas antiqua

antiq. (ca. 206 a.C.n.)

  • Pleusicles:
hoc paravissent, et homines essent minus multi mali
et minus audacter scelesta facerent facta, et postea,
qui homines probi essent, esset is annona vilior. —Miles Gloriosus Plauti (ca. -254…-184). Actus III. Scaena I.