paravissent

Discretiva

paravissent dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
parāvissent	tertia pluralis	plusquam perfectum	activa	coniunctivus	parō (parāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /paraːˈwissent/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pa·rā·vis·sent — morphologica: parav-issent

Formae aliae

• (Syncop.) parāssent

Usus

Latinitas antiqua

antiq. (ca. 206 a.C.n.)

• Pleusicles: …

hoc paravissent, et homines essent minus multi mali

et minus audacter scelesta facerent facta, et postea,

qui homines probi essent, esset is annona vilior. —Miles Gloriosus Plauti (ca. -254…-184). Actus III. Scaena I.