Discretiva

  pareat dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
pāreat tertia singularis praesens activa coniunctivus pāreō (pārēre)

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /ˈpaːre.at/(classice)
Syllabificatio phonetica: pā·re·at — morphologica: pare-at

Loci +/-

M. Tullius Cicero
-106…-43
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (54-51 a.C.n.)

  • virtute vero gubernante rem publicam, quid potest esse praeclarius? cum is qui inperat aliis servit ipse nulli cupiditati, cum quas ad res civis instituit et vocat, eas omnis conplexus est ipse, nec leges inponit populo quibus ipse non pareat, sed suam vitam ut legem praefert suis civibus. qui si unus satis omnia consequi posset, nihil opus esset pluribus; si universi videre optimum et in eo consentire possent, nemo delectos principes quaereret. —De republica Ciceronis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - De republica. (The Latin Library): Liber primus. 34 [52] — pareat
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: pareat.