paupere
Discretiva
paupere dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
paupere | casus ablativus singularis | adiectivi pauper |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /ˈpau̯pere/ (classice) - Syllabificatio phonetica: pau·pe·re — morphologica: pauper-e
Loci
+/-Decimus Iunius Iuvenalis 100-128 |
||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas postclassica
+/-
- tu tibi liber homo et regis conviva videris:
- captum te nidore suae putat ille culinae,
- nec male coniectat; quis enim tam nudus, ut illum
- bis ferat, Etruscum puero si contigit aurum
- vel nodus tantum et signum de paupere loro?
- spes bene cenandi vos decipit. ‹ecce dabit iam
- semesum leporem atque aliquid de clunibus apri,
- ad nos iam veniet minor altilis.› inde parato
- intactoque omnes et stricto pane tacetis. —Saturae D. Iuni Iuvenalis [1][2]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Decimus Iunius Iuvenalis, Saturae. (Ed. brevique adnotatione critica instr. W. V. Clausen, Oxford 1959). Satura V, versus 165 — paupere
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: paupere.