Discretiva

  pauperibus dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Modus flexurae originis
pauperibus casus dativus pluralis adiectivi pauper
pauperibus casus ablativus pluralis adiectivi pauper

Appellatio +/-

 API: /pau̯ˈperibus/(classice)
Syllabificatio phonetica: pau·pe·ri·bus — morphologica: pauper-ibus

Loci +/-

P. Ovidius Naso -42…+18 Marcus Valerius Martialis 40-103 Decimus Iunius Iuvenalis
100-128
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana +/-

class.

  • pauperibus vates ego sum, quia pauper amavi;
cum dare non possem munera, verba dabam.
pauper amet caute: timeat maledicere pauper,
multaque divitibus non patienda ferat.
me memini iratum dominae turbasse capillos:
haec mihi quam multos abstulit ira dies! —Ars amatoria Ovidii Nasonis [1][2]

saec. I.

  • Commendare tuum dum vis mihi carmine munus
Maeonioque cupis doctius ore loqui,
Excrucias multis pariter me teque diebus,
Et tua de nostro, Prisce, Thalia tacet.
Divitibus poteris musas elegosque sonantes
Mittere: pauperibus munera πεζὰ dato. —Epigrammata M. Valerii Martialis [3][2]

Latinitas postclassica +/-

saec. II.

  • flos Asiae ante ipsum, pretio maiore paratus
quam fuit et Tulli census pugnacis et Anci
et, ne te teneam, Romanorum omnia regum
frivola. quod cum ita sit, tu Gaetulum Ganymedem
respice, cum sities. nescit tot milibus emptus
pauperibus miscere puer, sed forma, sed aetas
digna supercilio. quando ad te pervenit ille? —Saturae D. Iuni Iuvenalis [4][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Publius Ovidius Naso - Ars amatoria. (Bibliotheca Augustana): Liber secundus, versus 165 — pauperibus
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: pauperibus.
  3. 3.0 3.1 Marcus Valerius Martialis - Epigrammata. (Bibliotheca Augustana): Liber septimus. XLVI — pauperibus
  4. 4.0 4.1 Decimus Iunius Iuvenalis, Saturae. (Ed. brevique adnotatione critica instr. W. V. Clausen, Oxford 1959). Satura V, versus 61 — pauperibus