Discretiva

  pauperrumis dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
pauperrumīs casus dativus pluralis pauperrumus (pauper superlativus)
pauperrumīs casus ablativus pluralis pauperrumus (pauper superlativus)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /pau̯ˈperrumiːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: pau·per·ru·mīs — morphologica: pauper-rum-is

Formae aliae

+/-

Loci

+/-
C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

+/-

saec. I.

  • itaque, Hercules, nullum macelli vectigali maius fuit Romae clamore plebis incusantis apud omnes principes, donec remissum est portorium mercis huius, conpertumque non aliter quaestuosius censum haberi aut tutius ac minore fortunae iure: cum credatur pensio ea pauperrumis, in solo sponsor est et sub die reditus superficiesque caelo quocumque gaudens. —Naturalis historia Plinii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber undevicesimus, cap. 19, [56] — pauperrumis
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: pauperrumis.