pauperrumis
Discretiva
pauperrumis dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
pauperrumīs | casus dativus pluralis | pauperrumus (pauper superlativus) |
pauperrumīs | casus ablativus pluralis | pauperrumus (pauper superlativus) |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /pau̯ˈperrumiːs/ (classice) - Syllabificatio phonetica: pau·per·ru·mīs — morphologica: pauper-rum-is
Formae aliae
+/-Loci
+/-C. Plinius Secundus 23-79 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
+/-
- itaque, Hercules, nullum macelli vectigali maius fuit Romae clamore plebis incusantis apud omnes principes, donec remissum est portorium mercis huius, conpertumque non aliter quaestuosius censum haberi aut tutius ac minore fortunae iure: cum credatur pensio ea pauperrumis, in solo sponsor est et sub die reditus superficiesque caelo quocumque gaudens. —Naturalis historia Plinii [1][2]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber undevicesimus, cap. 19, [56] — pauperrumis
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: pauperrumis.