pependere

Discretiva

pependere dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
pependēre	tertia pluralis	perfectum	activa	indicativus	pendeō (pendēre)
pependēre	tertia pluralis	perfectum	activa	indicativus	pendō (pendere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /pe.penˈdeːre/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pe·pen·dē·re — morphologica: pepend-ere

Formae aliae

• pependērunt

Loci

C. Sallustius Crispus -86…-34

Velleius Paterculus ca. -20/+35

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (40 a.C.n. / 714 a.u.)

• Denique Romani, multo ante labore proeliisque fatigati, post dies quadraginta quam eo ventum erat, oppido modo potiti; praeda omnis ab perfugis corrupta. Ii postquam murum arietibus feriri resque suas afflictas vident, aurum atque argentum et alia, quae prima ducuntur, domum regiam comportant. Ibi vino et epulis onerati illaque et domum et semet igni corrumpunt, et quas victi ab hostibus poenas metuerant, eas ipsi volentes pependere. —Bellum Iugurthinum C. Sallusti Crispi

class.

• Quintiusque Crispinus, singularem nequitiam supercilio truci protegens, et Appius Claudius et Sempronius Gracchus ac Scipio aliique minoris nominis utriusque ordinis viri, quas cuiuslibet uxore violata poenas pependissent, pependere, cum Caesaris filiam et Neronis violassent coniugem. Iulia relegata in insulam patriaeque et parentum subducta oculis, quam tamen comitata mater Scribonia voluntaria exilii permansit comes. —Historiae Romanae Vellei

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

• reliquiae adservatae miraculo pependere pondo DCC. saepias quoque et lolligines eiusdem magnitudinis expulsas in litus illud idem auctor est. in nostro mari lolligines quinum cubitorum capiuntur, saepiae binum. neque his bimatu longior vita. —Naturalis historia Plinii