pepererim

Discretiva

pepererim dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
pepererim	prima singularis	perfectum	activa	coniunctivus	pariō (parere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /peˈpe.re.rim/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pe·pe·re·rim — morphologica: peper-erim

Usus

Latinitas nova

saec. XXI.

• Concepitque tertio, et genuit alium filium: dixitque: Nunc quoque copulabitur mihi maritus meus: eo quod pepererim ei tres filios: et idcirco appellavit nomen eius Levi. —Biblia Sacra iuxta Vulgatam Clementinam. Vetus Testamentum. Liber Genesis. Caput 29, [10].