peperero

Discretiva

peperero dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
pepererō	prima singularis	futurum exactum	activa	indicativus	pariō (parere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /peˈpe.re.roː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pe·pe·re·rō — morphologica: peper-ero

Usus

Latinitas mediaevalis

saec. XIII. - saec. XIV.

• Et respondens mulier ait ad eum: Nequaquam loqui debes de eo quod nescis, nisi tibi phas est hoc dicere. Quis enim te certificavit si peperero aut non? et si masculum peperero aut feminam? aut virum vixerit natus aut qualis erit ratio pueri eiusque distractio? —Directorium humanae vitae Iohannis de Capua (1250–1310). Capitulum septimum. De heremita.