periclitor

Latine

Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari.

Verbum deponens

perīclit|or, -ārī, -ātus sum

1. √ In periculum volens ire.
2. In periculo esse.

Coniugatio

Radix praesens perīclit-
Praesens indicativum
dep.	sing.	plur.
I.	perīclitor	perīclitāmur
II.	perīclitāris	perīclitāminī
III.	perīclitātur	perīclitāntur
Imperativus
dep.	perīclitāre	perīclitāminī
Imperativus futurus
II.	perīclitātōr	—
III.	perīclitātōr	perīclitantor
Praesens subiunctivum
dep.	sing.	plur.
I.	perīcliter	perīclitēmur
II.	perīclitēris	perīclitēminī
III.	perīclitētur	perīclitentur
Imperfectum indicativum
dep.	sing.	plur.
I.	perīclitābar	perīclitābāmur
II.	perīclitābāris	perīclitābāminī
III.	perīclitābātur	perīclitābantur
Imperfectum subiunctivum
dep.	sing.	plur.
I.	perīclitārer	perīclitārēmur
II.	perīclitārēris	perīclitārēminī
III.	perīclitārētur	perīclitārentur
Futurum indicativum
dep.	sing.	plur.
I.	perīclitābor	perīclitābimur
II.	perīclitāberis	perīclitābiminī
III.	perīclitābitur	perīclitābuntur

Infinitivi act. dep. praes. — perīclitārī perf. —

Participia praes. perīclitans, -antis perf. perīclitātus, -a, -um fut. perīclitātūrus, -a, -um

Gerundia et supina subst. perīclitandum, -ī adiect. perīclitandus, -a, -um supina perīclitātum, perīclitātū

Translationes

Anglice

√ dare , endanger

be in danger

Finnice

√ uskaltaa , vaarantaa

olla vaarassa

Germanice

√ wagen , gefährden

gefährdet sein