pertinentibus
Discretiva
pertinentibus dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
pertinentibus | casus dativus pluralis | participii pertinēns |
pertinentibus | casus ablativus pluralis | participii pertinēns |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /per.tiˈnen.ti.bus/ (classice) - Syllabificatio phonetica: per·ti·nen·ti·bus — morphologica: per-tin-ent-ibus
Loci
+/-M. Tullius Cicero -106…-43 |
Sextus Iulius Frontinus ca. 40–103 |
Apuleius ca. 125-170 |
||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Latinitas postclassica
Fontes
- ↑ Jump up to: 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - De finibus bonorum et malorum libri quinque. (The Latin Library): Liber secundus. [98] — pertinentibus
- ↑ Jump up to: 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: pertinentibus.
- ↑ Jump up to: 3.0 3.1 Sextus Iulius Frontinus - Strategemata. (Universitas Turicensis): Liber 3. Cap. II: De fallendis his qui obsidebuntur — pertinentibus
- ↑ Jump up to: 4.0 4.1 Apuleius - Apologia sive Pro se de magia liber. (Bibliotheca Augustana): Pagina 2. Sectio 38. Versus 5 — pertinentibus