pervenerunt

Discretiva

pervenerunt dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
pervēnērunt	tertia pluralis	perfectum	activa	indicativus	perveniō (pervenīre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /perweːˈneːrunt/

(classice)

Syllabificatio phonetica: per·vē·nē·runt — morphologica: per-ven-erunt

Formae aliae

• pervēnēre

Loci

Aulus Cornelius Celsus 30

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Articulis vero qui sic dolent, ut super eos ex callo quaedam tubercula innata sint, numquam liberantur: quaeque eorum vitia vel in senectute coeperunt, vel ad senectutem ab adulescentia pervenerunt, ut aliquando leniri possunt, sic numquam ex toto finiuntur. —De Medicina Celsi