perveniente
Discretiva
perveniente dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
perveniente | casus ablativus singularis | participii perveniēns |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /perweniˈente/ (classice) - Syllabificatio phonetica: per·ve·ni·en·te — morphologica: per-ven-ient-e
Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
perveniente | —
|
praesens | activa | participium | pervenire |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /perve'njente/, [perve'njɛnte] - Syllabificatio phonetica: per·ve·nien·te — morphologica: per-venient-e
Loci
+/-C. Plinius Secundus 23-79 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
+/-
Fontes
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber septimus decimus, cap. 37, [225] — perveniente
- ↑ Vicicitatio: perveniente.