perventionis

Discretiva

perventionis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
perventiōnis	casus genitivus singularis	substantivi perventiō

Appellatio pronuntiatusque

API: /perwentiˈoːnis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: per·ven·ti·ō·nis — morphologica: per-vention-is

Loci

Aurelius Augustinus Hipponensis 354-430

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas postclassica

saec. IV.

• Tanquam si quispiam pede vitiato, ad aliquod bonum etiam claudicando perveniat, nec propter claudicationis malum mala est illa perventio, nec propter illius perventionis bonum bona est claudicatio: ita nec propter libidinis malum nuptias condemnare, nec propter nuptiarum bonum libidinem laudare debemus. —De nuptiis et concupiscentia Augustini