pingebatur

Discretiva

pingebatur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
pingēbātur	tertia singularis	imperfectum	passiva	indicativus	pingō (pingere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /pingeːˈbaːtur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pin·gē·bā·tur — morphologica: ping-ebatur