pingo

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈpingoː/, [ˈpɪŋɡoː]

(classice)

Syllabificatio phonetica: pin·gō — morphologica: ping-o

Verbum transitivum

ping|ō, -ere, pīnxī, pictum

1. Formam alicuius rei ductis lineis et inductis coloribus repraesentare.
2. (De rebus) colores inducere; variis coloribus ornare.

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
ping-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	pingō	pingam		pingēbam	pingerem	pingam
II. sing.	pingis	pingās	pinge!	pingēbās	pingerēs	pingēs	pingitō!
III. sing.	pingit	pingat		pingēbat	pingeret	pinget	pingitō!
I. plur.	pingimus	pingāmus		pingēbāmus	pingerēmus	pingēmus
II. plur.	pingitis	pingātis	pingite!	pingēbātis	pingerētis	pingētis	pingitōte!
III. plur.	pingunt	pingant		pingēbant	pingerent	pingent	pinguntō!
Thema	Vox passiva
ping-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	pingor	pingar		pingēbar	pingerer	pingar
II. sing.	pingeris	pingāris	pingere!	pingēbāris	pingerēris	pingēris	pingitor!
III. sing.	pingitur	pingātur		pingēbātur	pingerētur	pingētur	pingitor!
I. plur.	pingimur	pingāmur		pingēbāmur	pingerēmur	pingēmur
II. plur.	pingiminī	pingāminī	pingiminī!	pingēbāminī	pingerēminī	pingēminī	—
III. plur.	pinguntur	pingantur		pingēbantur	pingerentur	pingentur	pinguntor!

Thema	Vox activa
pīnx-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	pīnxī	pīnxerim	pīnxeram	pīnxissem	pīnxerō
II. sing.	pīnxistī	pīnxeris	pīnxerās	pīnxissēs	pīnxeris
III. sing.	pīnxit	pīnxerit	pīnxerat	pīnxisset	pīnxerit
I. plur.	pīnximus	pīnxerimus	pīnxerāmus	pīnxissēmus	pīnxerimus
II. plur.	pīnxistis	pīnxeritis	pīnxerātis	pīnxissētis	pīnxeritis
III. plur.	pīnxērunt	pīnxerint	pīnxerant	pīnxissent	pīnxerint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	pingere	pīnxisse	pictūrum, -am, -um esse	pingēns		pictūrus, -a, -um­
Vox passiva	pingī	pictum, -am, -um esse	pictum īrī		pictus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
pingendī		pingendus, -a, -um			pictum	pictū

Dictiones derivatae

• pictor
• pictōria
• pictōrius
• pictūra
• pictūrātus

Composita

• appingō, appingere
• compingō, compingere
• dēpingō, dēpingere
• expingō, expingere
• superpingō, superpingere
• suppingō, suppingere
• repingō, repingere

Translationes

Formam alicuius rei ductis lineis et inductis coloribus repraesentare	dilatare ▼

Formam alicuius rei ductis lineis et inductis coloribus repraesentare	collabi ▲

Anglice: paint (en), draw (en) Germanice: malen (de), zeichnen (de)

Colores inducere, variis coloribus ornare	dilatare ▼

Colores inducere, variis coloribus ornare	collabi ▲

Anglice: colour (en), decorate (en), embellish (en) Germanice: färben (de), bemalen (de), bestreichen (de); (vox passiva) schminken (de)

Discretiva

pingo dictio est in variis linguis:

• Anglice: pingo
• Bohemice: pingo
• Danice: pingo
• Francogallice: pingo
• Gallaice: pingo
• Hispanice: pingo
• Lusitane: pingo

Formae affines

Italice

pingo

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
pingo	prima singularis	praesens	activa	indicativus	pingere

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈpingo/

Syllabificatio phonetica: pin·go — morphologica: ping-o

Lusitane

pingo

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
pingo	prima singularis	praesens	activa	indicativus	pingar

Appellatio pronuntiatusque

API: [ˈpĩgu]

(Lusitane)

Syllabificatio phonetica: pin·go — morphologica: ping-o