Discretiva

  ploratis dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

plōrātis +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
plōrātis secunda pluralis praesens activa indicativus plōrō (plōrāre)
Appellatio +/-
 API: /ploːˈraːtis/(classice)
Syllabificatio phonetica: plō·rā·tis — morphologica: plor-atis
Usus +/-
Latinitas nova

saec. XXI.

  • Et ingressus, ait illis: Quid turbamini, et ploratis? puella non est mortua, sed dormit. —Biblia Sacra iuxta Vulgatam Clementinam. Novum Testamentum. Marcus 5, 39.

plōrātīs +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Modus flexurae originis
plōrātīs casus dativus pluralis participii plōrātus
plōrātīs casus ablativus pluralis participii plōrātus
Appellatio +/-
 API: /ploːˈraːtiːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: plō·rā·tīs — morphologica: plorat-is