Latine +/-

Appellatio +/-

 API: /ˈploːroː/(classice)
Syllabificatio phonetica: plō·rō — morphologica: plōr-o

Verbum temporale +/-

plōr|ō, -āre, -āvī, -ātum [1][2][3][4][5]

  1. (Intransitivē) multis lacrimis et clamore flere.
  2. (Transitivē) deflere, lamentari aliquid.

Coniugatio +/-

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
plōr- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. plōrō plōrem   plōrābam plōrārem plōrābō  
II. sing. plōrās plōrēs plōrā! plōrābās plōrārēs plōrābis plōrātō!
III. sing. plōrat plōret   plōrābat plōrāret plōrābit plōrātō!
I. plur. plōrāmus plōrēmus   plōrābāmus plōrārēmus plōrābimus  
II. plur. plōrātis plōrētis plōrāte! plōrābātis plōrārētis plōrābitis plōrātōte!
III. plur. plōrant plōrent   plōrābant plōrārent plōrābunt plōrantō!
Thema Vox passiva
plōr- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. plōror plōrer   plōrābar plōrārer plōrābor  
II. sing. plōrāris plōrēris plōrāre! plōrābāris plōrārēris plōrāberis plōrātor!
III. sing. plōrātur plōrētur   plōrābātur plōrārētur plōrābitur plōrātor!
I. plur. plōrāmur plōrēmur   plōrābāmur plōrārēmur plōrābimur  
II. plur. plōrāminī plōrēminī plōrāminī! plōrābāminī plōrārēminī plōrābiminī
III. plur. plōrantur plōrentur   plōrābantur plōrārentur plōrābuntur plōrantor!
Thema Vox activa
plōrāv- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. plōrāvī plōrāverim plōrāveram plōrāvissem plōrāverō
II. sing. plōrāvistī plōrāveris plōrāverās plōrāvissēs plōrāveris
III. sing. plōrāvit plōrāverit plōrāverat plōrāvisset plōrāverit
I. plur. plōrāvimus plōrāverimus plōrāverāmus plōrāvissēmus plōrāverimus
II. plur. plōrāvistis plōrāveritis plōrāverātis plōrāvissētis plōrāveritis
III. plur. plōrāvērunt plōrāverint plōrāverant plōrāvissent plōrāverint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa
plōrāre plōrāvisse plōrātūrum,
-am, -um esse
plōrāns   plōrātūrus,
-a, -um­
Vox
passiva
plōrārī plōrātum,
-am, -um esse
plōrātum īrī   plōrātus,
-a, -um
 

Gerundium Gerundivum Supinum
plōrandī plōrandus, -a, -um plōrātum plōrātū

Dictiones derivatae +/-

Composita

Translationes +/-

Multis lacrimis et clamore fleredilatare ▼
Multis lacrimis et clamore flerecollabi ▲
Deflere, lamentari aliquiddilatare ▼
Deflere, lamentari aliquidcollabi ▲

Loci +/-

M. Tullius Cicero
-106…-43
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Itaque mihi libet exclamare ut in Synephebis:
“pro deum, popularium omnium, omnium adulescentium
clamo, postulo, obsecro, oro, ploro atque inploro fidem”
non levissuma de re, ut queritur ille in civitate fieri facinora capitalia:
“ab amico amante argentum accipere meretrix non vult”,
sed ut adsint, cognoscant, animadvertant, quid de religione, pietate, sanctitate, caerimoniis, fide, iure iurando, … —De natura deorum Ciceronis [6][7]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. III, p. 737 — “PLŌRO, as, āvi, ātum, are, n. et a. 1.”
  2. 2.0 2.1 Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. II, p. 820 — “plōro, āvi, ātum, 1. v. n. et a.”
  3. 3.0 3.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — plōro , āvi, ātum, āre (zu pluo für *plovo) (tom. 2, p. 1742)
  4. 4.0 4.1 Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum)plorare
  5. 5.0 5.1 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum)ploro
  6. 6.0 6.1 Marcus Tullius Cicero - De natura deorum. (The Latin Library): Liber primus. 13 [13] — ploro
  7. 7.0 7.1 Vicicitatio: ploro.