Discretiva

  ploraveris dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
plōrāveris secunda singularis perfectum activa coniunctivus plōrō (plōrāre)
plōrāveris secunda singularis futurum exactum activa indicativus plōrō (plōrāre)

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /ploːˈraːweris/(classice)
Syllabificatio phonetica: plō·rā·ve·ris — morphologica: plorav-eris

Usus +/-

  • Scilicet ut beatifices te, si in hac peregrinatione ploraveris: videlicet ut in die mortis tuae beata inveniaris, si te ipsam in hoc mundo ploraveris. —De modo bene vivendi Auctoris incerti. LXV. - De risu immoderato fugiendo.