Discretiva

  ploraveris dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
plōrāveris secunda singularis perfectum activa coniunctivus plōrō (plōrāre)
plōrāveris secunda singularis futurum exactum activa indicativus plōrō (plōrāre)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ploːˈraːweris/(classice)
Syllabificatio phonetica: plō·rā·ve·ris — morphologica: plorav-eris

Usus

+/-
  • Scilicet ut beatifices te, si in hac peregrinatione ploraveris: videlicet ut in die mortis tuae beata inveniaris, si te ipsam in hoc mundo ploraveris. —De modo bene vivendi Auctoris incerti. LXV. - De risu immoderato fugiendo.