poterit

Discretiva

poterit dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
poterit	tertia singularis	futurum	activa	indicativus	possum

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈpoterit/

(classice)

Syllabificatio phonetica: po·te·rit — morphologica: pot-erit