possum
Appellatio pronuntiatusque
+/-possum API: /ˈpossum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: pos·sum — morphologica: pos-sum
Notatio
+/-Verbum intransitivum
+/-possum, posse, pŏtŭī, —
- Potis esse aliquid facere.
Coniugatio
+/-Verbum finitum
Thema | Vox activa | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
possum- | Tempus praesens | imperfectum | futurum | ||||
Persona | indicativ. | coniunct. | imperat. | indicativ. | coniunct. | indicativ. | imperat. |
I. sing. | possum | possim | poteram | possem | poterō | ||
II. sing. | potes | possīs | — | poterās | possēs | poteris | — |
III. sing. | potest | possit | poterat | posset | poterit | — | |
I. plur. | possumus | possīmus | poterāmus | possēmus | poterimus | ||
II. plur. | potestis | possītis | — | poterātis | possētis | poteritis | — |
III. plur. | possunt | possint | poterant | possent | poterunt | — |
Thema | Vox activa | ||||
---|---|---|---|---|---|
potu- | Tempus perfectum | plusquam perfectum | futurum exactum | ||
Persona | indicativ. | coniunct. | indicativ. | coniunct. | |
I. sing. | potuī | potuerim | potueram | potuissem | potuerō |
II. sing. | potuistī | potueris | potuerās | potuissēs | potueris |
III. sing. | potuit | potuerit | potuerat | potuisset | potuerit |
I. plur. | potuimus | potuerimus | potuerāmus | potuissēmus | potuerimus |
II. plur. | potuistis | potueritis | potuerātis | potuissētis | potueritis |
III. plur. | potuērunt | potuerint | potuerant | potuissent | potuerint |
Verbum infinitum
Modus | infinitivus | participium | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Tempus | praesens | perfectum | futurum | praesens | perfectum | futurum |
Vox activa |
posse | potuisse | — | potēns | — | |
Gerundium | Gerundivum | Supinum | ||||
— | — | — | — |
Dictiones collatae
+/-Composita
- absum, abesse
- adsum, adesse
- dēsum, dēesse
- īnsum, inesse
- intersum, interesse
- obsum, obesse
- praesum, praeesse
- prōsum, prōdesse
- subsum, subesse
- supersum, superesse
Dictiones derivatae
+/-Translationes
+/-Discretiva
possum dictio est in variis linguis: |