potuerunt

Discretiva

potuerunt dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
potuērunt	tertia pluralis	perfectum	activa	indicativus	possum (posse)

Appellatio pronuntiatusque

API: /potuˈeːrunt/

(classice)

Syllabificatio phonetica: po·tu·ē·runt — morphologica: potu-erunt