Discretiva

  praecucurreris dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
praecucurreris secunda singularis perfectum activa coniunctivus praecurrō (praecurrere)
praecucurreris secunda singularis futurum exactum activa indicativus praecurrō (praecurrere)
Appellatio +/-
 API: /prae̯.kuˈkur.re.ris/(classice)
Syllabificatio phonetica: prae·cu·cur·re·ris — morphologica: prae-cucurr-eris

Usus +/-

Latinitas nova

saec. XXI.

  • Fili, ne in multis sint actus tui:
et si dives fueris, non eris immunis a delicto.
Si enim secutus fueris, non apprehendes:
et non effugies, si praecucurreris. —Biblia Sacra iuxta Vulgatam Clementinam. Vetus Testamentum. Ecclesiasticus Iesu, filii Sirach. Caput 11, [10].