Discretiva

  praecucurristis dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
praecucurristis secunda pluralis perfectum activa indicativus praecurrō (praecurrere)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /prae̯.ku.kurˈristis/(classice)
Syllabificatio phonetica: prae·cu·cur·ris·tis — morphologica: prae-cucurr-istis