Discretiva

  praecurram dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
praecurram prima singularis praesens activa coniunctivus praecurrō (praecurrere)
praecurram prima singularis futurum activa indicativus praecurrō (praecurrere)
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /prae̯ˈkur.ram/(classice)
Syllabificatio phonetica: prae·cur·ram — morphologica: prae-curr-am

Loci

+/-
Lucius Annaeus Seneca
-3…+65
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Adfusus aris supplices tendo manus
matura poscens fata, praecurram ut prior
patriam ruentem neve post omnis cadam
fiamque regni funus extremum mei.
o saeva nimium numina, o fatum grave! —Oedipus Senecae [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Lucius Annaeus Seneca - Oedipus. (Universitas Turicensis):  Oedipus Iocasta, versus 72 — praecurram
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: praecurram.