praecurritur

Discretiva

praecurritur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
praecurritur	tertia singularis	praesens	passiva	indicativus	praecurrō (praecurrere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /prae̯ˈkur.ri.tur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: prae·cur·ri·tur — morphologica: prae-curr-itur