praecurrunt
Discretiva
praecurrunt dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
praecurrunt | tertia pluralis | praesens | activa | indicativus | praecurrō (praecurrere) |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /prae̯ˈkur.runt/ (classice) - Syllabificatio phonetica: prae·cur·runt — morphologica: prae-curr-unt
Loci
+/-Lucius Annaeus Seneca -3…+65 | Marcus Manilius fl. 14 |
||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Fontes
- ↑ Lucius Annaeus Seneca - De ira, libri III. (The Latin Library): Tomus / Liber 3. 10, versus 2 — praecurrunt
- ↑ 2.0 2.1 Marcus Manilius - Astronomicon libri quinque. (Bibliotheca Augustana): Liber quintus, versus 222 — praecurrunt
- ↑ 3.0 3.1 Vicicitatio: praecurrunt.