praedicatum

Discretiva

praedicatum dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus­	Casu	Verbum
praedicātum	—	—	—	supinum­	accusativo	praedicō (praedicāre)

Forma	Modus flexurae	originis
praedicātum	casus accusativus singularis · genus masculinum	participii praedicātus
praedicātum	casus nominativus singularis · genus neutrum	participii praedicātus
praedicātum	casus accusativus singularis · genus neutrum	participii praedicātus
praedicātum	casus vocativus singularis · genus neutrum	participii praedicātus

Appellatio pronuntiatusque

API: /prae̯̯diˈkaːtum/

(classice)

Syllabificatio phonetica: prae·di·cā·tum — morphologica: prae-dicat-um

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• adtribuunt et hilaritatis effectum eidem potae in vino eumque, quem habuerit nepenthes illud praedicatum ab Homero, quod tristitia omnis aboleretur. —Naturalis historia Plinii