Discretiva

  profuerint dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
prōfuerint tertia pluralis perfectum activa coniunctivus prōsum (prōdesse)
prōfuerint tertia pluralis futurum exactum activa indicativus prōsum (prōdesse)

Appellatio +/-

 API: /proːˈfu.erint/(classice)
Syllabificatio phonetica: prō·fu·e·rint — morphologica: pro-fu-erint

Loci +/-

P. Ovidius Naso -42…+18
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana +/-

class.

  • nec data profuerint pallentia philtra puellis:
philtra nocent animis, vimque furoris habent.
sit procul omne nefas; ut ameris, amabilis esto:
quod tibi non facies solave forma dabit:
sis licet antiquo Nireus adamatus Homero,
Naïadumque tener crimine raptus Hylas,
ut dominam teneas, nec te mirere relictum,
ingenii dotes corporis adde bonis.
forma bonum fragile est, quantumque accedit ad annos
fit minor, et spatio carpitur ipsa suo. —Ars amatoria Ovidii Nasonis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Publius Ovidius Naso - Ars amatoria. (Bibliotheca Augustana): Liber secundus, versus 105 — profuerint
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: profuerint.