profuerint

Discretiva

profuerint dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
prōfuerint	tertia pluralis	perfectum	activa	coniunctivus	prōsum (prōdesse)
prōfuerint	tertia pluralis	futurum exactum	activa	indicativus	prōsum (prōdesse)

Appellatio pronuntiatusque

API: /proːˈfu.erint/

(classice)

Syllabificatio phonetica: prō·fu·e·rint — morphologica: pro-fu-erint

Loci

P. Ovidius Naso -42…+18

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• nec data profuerint pallentia philtra puellis:

philtra nocent animis, vimque furoris habent.

sit procul omne nefas; ut ameris, amabilis esto:

quod tibi non facies solave forma dabit:

sis licet antiquo Nireus adamatus Homero,

Naïadumque tener crimine raptus Hylas,

ut dominam teneas, nec te mirere relictum,

ingenii dotes corporis adde bonis.

forma bonum fragile est, quantumque accedit ad annos

fit minor, et spatio carpitur ipsa suo. —Ars amatoria Ovidii Nasonis