profuerit
Discretiva
profuerit dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
prōfuerit | tertia singularis | perfectum | activa | coniunctivus | prōsum (prōdesse) |
prōfuerit | tertia singularis | futurum exactum | activa | indicativus | prōsum (prōdesse) |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /proːˈfu.erit/ (classice) - Syllabificatio phonetica: prō·fu·e·rit — morphologica: pro-fu-erit
Loci
+/-P. Ovidius Naso -42…+18 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
+/-
- carmina sanguineae deducunt cornua lunae,
- et revocant niveos solis euntis equos;
- carmine dissiliunt abruptis faucibus angues,
- inque suos fontes versa recurrit aqua.
- carminibus cessere fores, insertaque posti,
- quamvis robur erat, carmine victa sera est.
- Quid mihi profuerit velox cantatus Achilles? —Amores Ovidii Nasonis [1][2]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Publius Ovidius Naso - Amores (versio II, ca. 5). (Bibliotheca Augustana): Liber secundus, 1, versus 29 — profuerit
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: profuerit.