Discretiva

  profuerit dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
prōfuerit tertia singularis perfectum activa coniunctivus prōsum (prōdesse)
prōfuerit tertia singularis futurum exactum activa indicativus prōsum (prōdesse)

Appellatio +/-

 API: /proːˈfu.erit/(classice)
Syllabificatio phonetica: prō·fu·e·rit — morphologica: pro-fu-erit

Loci +/-

P. Ovidius Naso -42…+18
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana +/-

class.

  • carmina sanguineae deducunt cornua lunae,
et revocant niveos solis euntis equos;
carmine dissiliunt abruptis faucibus angues,
inque suos fontes versa recurrit aqua.
carminibus cessere fores, insertaque posti,
quamvis robur erat, carmine victa sera est.
Quid mihi profuerit velox cantatus Achilles? —Amores Ovidii Nasonis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Publius Ovidius Naso - Amores (versio II, ca. 5). (Bibliotheca Augustana): Liber secundus, 1, versus 29 — profuerit
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: profuerit.