Discretiva

  profuisset dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
prōfuisset tertia singularis plusquam perfectum activa coniunctivus prōsum (prōdesse)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /proːfuˈisset/(classice)
Syllabificatio phonetica: prō·fu·is·set — morphologica: pro-fu-isset

Loci

+/-
Gaius Valerius Catullus -87…-54
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

+/-

class.

  • Varus me meus ad suos amores
visum duxerat e foro otiosum,
scortillum, ut mihi tum repente visumst,
non sane illepidum neque invenustum,
huc ut venimus, incidere nobis
sermones varii, in quibus, quid esset
iam Bithynia, quo modo se haberet,
ecquonam mihi profuisset aere. —Carmina Catulli [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Gaius Valerius Catullus, Carmina. 10. ad Varum, versus 8 — profuisset (Bibliotheca Augustana)
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: profuisset.