propriē

+/-

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ˈpro.pri.eː/(classice)
Syllabificatio phonetica: pro·pri·ē — morphologica: propri-e

Notatio

+/-
← Latineproprius

Adverbium

+/-

propriē, (Comp.) magis propriē, (Sup.) propriissimē

  1. Ad rem maximē pertinendo.
  2. Per modum peculii, non publicē, separatim.

Dictiones collatae

+/-

Synonyma

  1. verē, proprītim
  2. pecūliāriter, prīvātim

Antonyma · contraria

  1. impropriē
  2. communiter, publicē, promiscuē

Translationes

+/-
Ad rem maximē pertinendodilatare ▼
Ad rem maximē pertinendocollabi ▲

Discretiva

  proprie dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

proprie

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Modus flexurae originis
proprie casus vocativus singularis · genus masculinum adiectivi proprius
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /ˈpro.pri.e/(classice)
Syllabificatio phonetica: pro·pri·e — morphologica: propri-e

proprie

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Modus flexurae originis
proprie casus nominativus/accusativus singularis · genus femininum adiectivi propriu
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /'pro.prje/
Syllabificatio phonetica: pro·prie — morphologica: propri-e

proprie

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Modus flexurae originis
proprie forma pluralis · genus femininum adiectivi proprio
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /ˈprɔ.prje/
Syllabificatio phonetica: pro·prie — morphologica: propri-e

Loci

+/-
Gaius Valerius Catullus
-87…-54
M. Tullius Cicero
-106…-43
Vitruvius
ca. -80…-15
Aulus Cornelius Celsus ca.
-25…+50
Sextus Iulius Frontinus
ca. 40-103
Apuleius
ca. 125-170
Aurelius Augustinus Hipponensis
354–430
Demetrius Cantemir
1674-1723
Ulco Cats Bussemaker
1810-1865
class.class.class.class.IIIIVXVIIIXIX

Latinitas Romana

class.

  • Si quoi quid cupido / optantique optigit umquam
insperanti, hoc est gratum animo proprie.
quare hoc est gratum nobis quoque, carius auro,
quod te restituis, Lesbia, mi cupido,
restituis cupido atque insperanti, ipsa refers te
nobis: o lucem candidiore nota!
quis me uno vivit felicior aut magis hac re
optandam in vita dicere quis poterit? —Carmina Catulli [1][2]

class.  (44 a.C.n. / 710 a.u.)

  • Ex hoc illa rhetorum ex contrariis conclusa, quae ipsi ἐνθυμήματα appellant; non quod omnis sententia proprio nomine ἐνθύμημα non dicatur, sed, ut Homerus propter excellentiam commune poetarum nomen efficit apud Graecos suum, sic, cum omnis sententia ἐνθύμημα dicatur, quia videtur ea quae ex contrariis conficitur acutissima, sola proprie nomen commune possedit. —Topica Ciceronis [3][2]

class.  (ca. 30–22 a.C.n.)

  • Similiter cum astrologis et musicis est disputatio communis de sympathia stellarum et symphoniarum in quadratis et trigonis diatessaron et diapente, a geometris divisus, qui graece λόγος ὀπτικός appellatur; ceterisque omnibus doctrinis multae res vel omnes communes sunt dumtaxat ad disputandum. Operum vero ingressus, qui manu aut tractationibus ad elegantiam perducuntur, ipsorum sunt, qui proprie una arte ad faciendum sunt instituti. —De architectura Vitruvii [4][2]

class.  (ca. 30 p.C.n.)

  • Lenes autem sunt sorbitio, pulticula, laganus, amilum, tisana, pinguis caro et quaecumque glutinosa est; quod fere quidem in omni domestica fit, praecipue tamen in ungulis trunculisque suum, in petiolis capitulisque haedorum et vitulorum et agnorum, omnibusque cerebellis; item qui proprie bulbi nominantur, lac, defrutum, passum, nuclei pinei. Acria sunt omnia nimis austera, omnia acida, omnia salsa, et mel quidem, quo melius est, eo magis. Item alium, cepa, eruca, ruta, nasturcium, cucumis, beta, brassica, asparagus, sinapi, radicula, intubus, ocimum, lactuca, maximaque holerum pars. —De Medicina Celsi [5]

saec. I.  (ca. 97 p.C.n.)

  • Quod si qui forte me adquisitionum mensuris blandiri putant, admonendi sunt adeo Curtium et Caeruleum fontes aquae Claudiae sufficere ad praestandas ductui suo quinarias quas significavi quattuor milia sexcentas septem, ut praeterea mille sexcentae effundantur. Nec eo infitias quin ea quae superfluunt non sint proprie horum fontium; capiuntur enim ex Augusta, quae inventa in Marciae supplementum, dum illa non indiget, adicitur fontibus Claudiae, quamvis ne huius quidem ductus omnem aquam recipiat. —De aquaeductu urbis Romae Frontini [6][2]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 158 p.C.n.)

  • Sin vero more vulgari eum isti proprie magum existimant, qui communione loquendi cum deis immortalibus ad omnia quae velit incredibili[a] quadam vi cantaminum polleat, oppido miror, cur accusare non timuerint quem posse tantum fatentur. Neque enim tam occulta et divina potentia caveri potest itidem ut cetera. Sicarium qui in iudicium vocat, comitatus venit; qui venenarium accusat, scrupulosius cibatur; qui furem arguit, sua custodit. —Apologia sive Pro se de magia liber Apulei [7]

saec. IV.

  • Nam ideo proprie istae corporis partes naturae nomine nuncupantur. Hunc itaque motum ideo indecentem quia inobedientem, cum illi primi homines in sua carne sensissent, et in sua nuditate erubuissent, foliis ficulneis eadem membra texerunt: ut saltem arbitrio verecundantium velaretur, quod non arbitrio volentium movebatur; et quoniam pudebat quod indecenter libebat, operiendo fieret quod decebat. —De nuptiis et concupiscentia Augustini [8]

Latinitas nova

saec. XVIII.  (1714 p.C.n.)

  • Ante L annos censu facto, duodecim privatarum aedium millia reperta sunt; post vero, crebris incendiis, nec non Tartarorum et Polonorum incursionibus, ita devastata est, ut vix tertia earum pars remanserit integra. Praeter aulam principis, quae universae regionis divitias eo contrahit, archiepiscopus Moldaviae semper ibid em manet, quamvis ille non Iassiensis, sed a pristina metropoli Suczaviensis vocetur. Iassiis autem proprie tantum protopopatus est, quod inferius pluribus dicetur. —Descriptio Moldaviae Demetrii Cantemir [9][2]

saec. XIX.

  • Hoc igitur sumere oportet, haec uno motu se ciere, eoque non proprie: non est enim causa ex ipso animali; sed alii motus naturales animalibus insunt, quibus non moventur a semetipsis: ut auctio, deminutio, respiratio: quibus motibus cietur unumquodque animal quum quiescat, nec eo motu cieatur, quo a se ipso movetur. Horum autem causa est id quod continet, et multa ex iis quae ingrediuntur: ut quorundam causa est alimentum; quum enim concoquitur, dormiunt; quum autem distribuitur, excitantur, et movent se ipsos, primo principio extra constituto. —Aristotelis Physica Bussemakeri [10][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Gaius Valerius Catullus, Carmina. 107. ad Lesbiam, versus 2 — proprie (Bibliotheca Augustana)
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 Vicicitatio: proprie.
  3. 3.0 3.1 Marcus Tullius Cicero - Topica. (Universitas Turicensis): 13 [55] — proprie
  4. 4.0 4.1 De architectura libri decem Vitruvii, (F. Krohn, Lipsiae 1912). Bibliotheca Augustana. Liber primus, 1. [16] — proprie
  5. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber secundus, XXII. Quae res lenes quaeve acres sint. [1] — proprie
  6. 6.0 6.1 Sextus Iulius Frontinus - De Aquis sive De aquaeductu urbis Romae. (Universitas Turicensis): Liber 2. Cap. 72 — proprie
  7. Apuleius - Apologia sive Pro se de magia liber. (Bibliotheca Augustana): Pagina 2. Sectio 26. Versus 6 — proprie
  8. Aurelius Augustinus Hipponensis, De nuptiis et concupiscentia. (Universitas Turicensis): Liber primus. Caput VI, p. 7. — proprie
  9. 9.0 9.1 Demetrius CantemirDescriptio Moldaviae. (Universitas Turicensis): Prima pars – Geographica. Caput IV – De provinciis et civitatibus Moldaviae hodiernis [1. Ager Iassiensis] — proprie
  10. 10.0 10.1 Ulco Cats Bussemaker, Aristotelis Physica. Aristotelis Naturalis Auscultatio Libri VIII, Firmin Didot, Paris 1854. (Universitas Turicensis): Liber VIII, capitulum VI, [7] — proprie