proprius
LatineRecensere
|
Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari. |
NotatioRecensere
A pro privo (Watkins, 2000, p. 65).
Nomen adiectivumRecensere
proprĭ|us, -a, -um
- Qui non communiter habetur; ipsius; specialis.
DeclinatioRecensere
| positivus singularis | positivus pluralis | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| cas. | masc. | fem. | neut. | cas. | masc. | fem. | neut. |
| nom. | proprius | propria | proprium | nom. | propriī proprī |
propriae | propria |
| gen. | propriī proprī |
propriae | propriī proprī |
gen. | propriōrum | propriārum | propriōrum |
| dat. | propriō | propriae | propriō | dat. | propriīs | propriīs | propriīs |
| acc. | proprium | propriam | proprium | acc. | propriōs | propriās | propria |
| abl. | propriō | propriā | propriō | abl. | propriīs | propriīs | propriīs |
| voc. | proprī | propria | proprium | voc. | propriī proprī |
propriae | propria |
Dictiones collataeRecensere
- propriē (Adverbium)