Discretiva

  quaeramini dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
quaerāminī secunda pluralis praesens passiva coniunctivus quaerō (quaerere)

Appellatio +/-

 API: /kwae̯ˈraːminiː/(classice)
Syllabificatio phonetica: quae·rā·mi·nī — morphologica: quaer-amini

Loci +/-

M. Tullius Cicero
-106…-43
Franciscus Petrarca
1304-1374
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Quae est ergo apud Caesarem querela, cum eum accusetis a quo queramini prohibitos vos contra Caesarem gerere bellum? —Pro Q. Ligario oratio Ciceronis [1][2]

Latinitas humanistica

saec. XIV.

  • Et tu nunc te arctatum dicis, et tibi urbs tota non sufficit, cui, nisi obsidereris, forte pars minima, domus forsitan una sufficeret; quod maxime studiosis evenire solet. Quid, quod fere omnis obsidio brevis est? Adest loci solamen ac temporis; equanimitas sola deest. Ut lugeatis et queramini non natura rerum, sed mollities vestra est. —De remediis utriusque fortune Petrarcae [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Pro Q. Ligario oratio. (The Latin Library): 8 [25] — quaeramini
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: quaeramini.
  3. 3.0 3.1 Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - De remediis utriusque fortune. (Universitas Turicensis): Liber II. 68: [De obsessa patria ] — queramini