quaeramini

Discretiva

quaeramini dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
quaerāminī	secunda pluralis	praesens	passiva	coniunctivus	quaerō (quaerere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /kwae̯ˈraːmi.niː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: quae·rā·mi·nī — morphologica: quaer-amini

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Franciscus Petrarca 1304-1374

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (46 a.C.n. / 708 a.u.)

• Quae est ergo apud Caesarem querela, cum eum accusetis a quo  queramini  prohibitos vos contra Caesarem gerere bellum? —Pro Q. Ligario oratio Ciceronis

Latinitas humanistica

saec. XIV.

• Et tu nunc te arctatum dicis, et tibi urbs tota non sufficit, cui, nisi obsidereris, forte pars minima, domus forsitan una sufficeret; quod maxime studiosis evenire solet. Quid, quod fere omnis obsidio brevis est? Adest loci solamen ac temporis; equanimitas sola deest. Ut lugeatis et  queramini  non natura rerum, sed mollities vestra est. —De remediis utriusque fortune Petrarcae