quaerantur

Discretiva

quaerantur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
quaerantur	tertia pluralis	praesens	passiva	coniunctivus	quaerō (quaerere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /kwae̯ˈrantur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: quae·ran·tur — morphologica: quaer-antur

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Titus Livius -58/+17

Lucius Annaeus Seneca -3/+65

Quintus Curtius Rufus ca. 50

Franciscus Petrarca 1304-1374

antiq.

class.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Et sunt qui de via Appia querantur, taceant de curia, et qui ab eo spirante forum putent potuisse defendi, cuius non restiterit cadaveri curia? —Pro T. Annio Milone oratio Ciceronis

class.

• Marcellus, si iam auditi ab senatu Siculi essent, aliam forsitan futuram fuisse sententiam suam dicere: nunc, ne quis timore frenari eos dicere posset, quo minus de eo libere querantur in cuius potestate mox futuri sint, si conlegae nihil intersit, mutare se provinciam paratum esse; deprecari senatus praeiudicium; nam cum extra sortem conlegae optionem dari provinciae iniquum fuerit, quanto maiorem iniuriam, immo contumeliam esse, sortem suam ad eum transferri? —Ab urbe condita Titi Livii

class.

• Postquam magis magisque ingruunt nimbi et congestae saeculis tabuerunt nives, devolutus torrens altissimis montibus rapit silvas male haerentes et saxa resolutis remissa compagibus rotat, abluit villas et intermixtos dominis greges devehit, vulsisque minoribus tectis, quae in transitu abduxit, tandem in maiora violentus aberrat, urbes et implicitos trahit moenibus suis populos, ruinam an naufragium querantur incertos (adeo simul et quod opprimeret et quod mergeret venit). —Naturales quaestiones Senecae

saec. I.

• Quid hoc est rei? dispari in causa idem omnium clamor est! Pervelim scire, utrum, qui discedunt, an, qui retinentur, de me querantur. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi

Latinitas humanistica

saec. XIV.

• Inmo maturuisti. An hoc defles? An poma cum maturuerint querantur, si sensus illis ac sermo datus sit, et non potius gratulentur se ad id pervenisse, ad quod nata erant? —De remediis utriusque fortune Petrarcae