Discretiva

  quaeraris dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
quaerāris secunda singularis praesens passiva coniunctivus quaerō (quaerere)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /kwae̯ˈraːris/(classice)
Syllabificatio phonetica: quae·rā·ris — morphologica: quaer-aris

Loci

+/-
Aurelius Augustinus Hipponensis
354-430
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica

+/-

saec. IV.

  • Illae litterae cum te offerunt ut videaris, quantum nos excitant ut quaeraris; nam et perspicabilem faciunt et desiderabilem. —Epistolae Augustini [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, Epistolae. (Universitas Turicensis): EPISTOLA XXVII. Caput II, p. [4] — queraris
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: queraris.