quaerendo

Discretiva

quaerendo dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

quaerendō

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Casu	Verbum
quaerendō	—	—	activa	gerundium	dativo	quaerō (quaerere)
quaerendō	—	—	activa	gerundium	ablativo	quaerō (quaerere)

Forma	Modus flexurae	originis
quaerendō	casus dativus singularis · genus masculinum	gerundivi quaerendus
quaerendō	casus ablativus singularis · genus masculinum	gerundivi quaerendus
quaerendō	casus dativus singularis · genus neutrum	gerundivi quaerendus
quaerendō	casus ablativus singularis · genus neutrum	gerundivi quaerendus

Appellatio pronuntiatusque

API: /kwae̯ˈrendoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: quae·ren·dō — morphologica: quaer-end-o

Loci

M. Tullius Cicero
-106…-43

Marcus Terentius Varro
-47…-45

Titus Livius -58/+17

Aulus Gellius
ca. 130-170

Iordanus Brunus Nolanus
1548-1600

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

Omnis autem in quaerendo, quae via quadam et ratione habetur, oratio praescribere primum debet ut quibusdam in formulis ea res agetur, ut, inter quos disseritur, conveniat quid sit id, de quo disseratur. —De finibus Ciceronis ^[1]^[2]

class.

Quaestores a quaerendo, qui conquirerent publicas pecunias et maleficia, quae triumviri capitales nunc conquirunt; ab his postea, qui quaestionum iudicia exercent quaestores dicti. —De lingua Latina Varronis ^[3]^[2]

class.

Tum tribuni, eludentes velut vana dicta persequi quaerendo quonam modo exercitum educturi consules essent quos dilectum habere nemo passurus sit. —Ab urbe condita Titi Livii ^[4]^[2]

Latinitas postclassica

saec. II.

Et ego, inquam, longe iamdiu in eo ipse quaerendo fui ac, nisi tu occupasses, ultro te hoc rogassem. —Noctes Atticae A. Gellii ^[5]^[2]

Latinitas nova

saec. XVI.

Prima ratio contra praedictos communis procedit quaerendo ab ipsis, quomodo accipiant unum et quomodo accipiant ens. —Libri physicorum Aristotelis explanati Iordani Bruni ^[6]^[2]

Fontes

↑ ^1.0 ^1.1 Marcus Tullius Cicero - De finibus bonorum et malorum libri quinque. (The Latin Library): Liber secundus. 1 [3] — quaerendo
↑ ^2.0 ^2.1 ^2.2 ^2.3 ^2.4 ^2.5 Vicicitatio: quaerendo.
↑ ^3.0 ^3.1 Marcus Terentius Varro - De lingua Latina. Liber quintus, XIV. p. [81] — quaerendo
↑ ^4.0 ^4.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (Universitas Turicensis): Liber III, caput 20, [1] — quaerendo
↑ ^5.0 ^5.1 Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber tertius. Capitulum I, [4] — quaerendo
↑ ^6.0 ^6.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - Libri physicorum Aristotelis explanati. (Universitas Turicensis): Liber PRIMUM PHYSICORUM. Cap. : Argumenta Aristotelis contra non naturaliter loquentes de natura.. — quaerendo

[Cicero-1] 1.0 ^1.1 Marcus Tullius Cicero - De finibus bonorum et malorum libri quinque. (The Latin Library): Liber secundus. 1 [3] — quaerendo

[q-2] 2.0 ^2.1 ^2.2 ^2.3 ^2.4 ^2.5 Vicicitatio: quaerendo.

[Varro-3] 3.0 ^3.1 Marcus Terentius Varro - De lingua Latina. Liber quintus, XIV. p. [81] — quaerendo

[TitusLivius-4] 4.0 ^4.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (Universitas Turicensis): Liber III, caput 20, [1] — quaerendo

[Gellius-5] 5.0 ^5.1 Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber tertius. Capitulum I, [4] — quaerendo

[IordanusBrunus-6] 6.0 ^6.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - Libri physicorum Aristotelis explanati. (Universitas Turicensis): Liber PRIMUM PHYSICORUM. Cap. : Argumenta Aristotelis contra non naturaliter loquentes de natura.. — quaerendo

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]