Victionarium

radio

Trisambig poseidon.jpg Solum radio Latine
ab hac subpagina tractatur.
Vide etiam s.v. Radio.

LatineRecensere

AppellatioRecensere

 API: /ˈradioː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ra·di·ō — morphologica: radi-o

NotatioRecensere

← Latine: radius

Verbum temporaleRecensere

radi|ō, -āre, -āvī, -ātum [1][2][3][4][5]

  1. (Intrans.) radios emittere, fulgere.
  2. (Trans.) radiis onerare.
  3. (Deponens) radios emittere → radior.
    • templa marmore nitent et auro radiantur.

ConiugatioRecensere

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
radi- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. radiō radiem   radiābam radiārem radiābō  
II. sing. radiās radiēs radiā! radiābās radiārēs radiābis radiātō!
III. sing. radiat radiet   radiābat radiāret radiābit radiātō!
I. plur. radiāmus radiēmus   radiābāmus radiārēmus radiābimus  
II. plur. radiātis radiētis radiāte! radiābātis radiārētis radiābitis radiātōte!
III. plur. radiant radient   radiābant radiārent radiābunt radiantō!
Thema Vox passiva
radi- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. radior radier   radiābar radiārer radiābor  
II. sing. radiāris radiēris radiāre! radiābāris radiārēris radiāberis radiātor!
III. sing. radiātur radiētur   radiābātur radiārētur radiābitur radiātor!
I. plur. radiāmur radiēmur   radiābāmur radiārēmur radiābimur  
II. plur. radiāminī radiēminī radiāminī! radiābāminī radiārēminī radiābiminī —
III. plur. radiantur radientur   radiābantur radiārentur radiābuntur radiantor!
Thema Vox activa
radiāv- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. radiāvī radiāverim radiāveram radiāvissem radiāverō
II. sing. radiāvistī radiāveris radiāverās radiāvissēs radiāveris
III. sing. radiāvit radiāverit radiāverat radiāvisset radiāverit
I. plur. radiāvimus radiāverimus radiāverāmus radiāvissēmus radiāverimus
II. plur. radiāvistis radiāveritis radiāverātis radiāvissētis radiāveritis
III. plur. radiāvērunt radiāverint radiāverant radiāvissent radiāverint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa 		radiāre radiāvisse radiātūrum,
-am, -um esse 		radiāns   radiātūrus,
-a, -um­
Vox
passiva 		radiārī radiātum,
-am, -um esse 		radiātum īrī   radiātus,
-a, -um 		 
Gerundium Gerundivum Supinum
radiandī radiandus, -a, -um radiātum radiātū

Dictiones collataeRecensere

Dictiones derivataeRecensere

TranslationesRecensere

Discretiva

  radio dictio est in variis linguis:

Dictiones similesRecensere

Formae affinesRecensere

LatineRecensere

Proprietates grammaticalesRecensere

  • radiō — casus dativus singularis vocis radium
  • radiō — casus ablativus singularis vocis radium
  • radiō — casus dativus singularis vocis radius
  • radiō — casus ablativus singularis vocis radius

LociRecensere

Latinitas RomanaRecensere

class.

  • nam pastinaca latrocinatur ex occulto transeuntes radio, quod telum est ei, figens. —Naturalis historia Plinii [6][7]

Fontes

  1. ↑ Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. IV (R-S) / Tom. IV (T-Z), p. 5 — “RĂDĬO, as, āvi, ātum, are, 1.”
  2. ↑ Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. III, p. 26 — “radio, āvi, ātum, 1. [radius]”
  3. ↑ Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — radio, āvi, ātum, āre, u. Depon. radior, ārī (tom. 2, p. 2188)
  4. ↑ Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum) — radiare
  5. ↑ Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — radio
  6. ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber nonus, 67. p. [144] — radio
  7. ↑ Vicicitatio: radio.
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=radio&oldid=209084"