refugeres

Discretiva

refugeres dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
refugerēs	secunda singularis	imperfectum	activa	coniunctivus	refugiō (refugere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /reˈfugereːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: re·fu·ge·rēs — morphologica: re-fug-eres