Appellatio
+/-
Syllabificatio phonetica: re·fu·gi·ō — morphologica: re-fug-ioNotatio
+/-
← Latine : re- + fugiō Verbum temporale
+/-
refug |iō, -ere, refūgī, refugitūrus [1] [2] [3] [4] [5]
(Intrans. ) rursum fugere
(Trans. ) fugiendo devitare Coniugatio
+/-
Verbum finitum
Verbum infinitum
Dictiones collatae
+/-
Synonyma
Composita
aufugiō , aufugere
cōnfugiō , cōnfugere
dēfugiō , dēfugere
diffugiō , diffugere
interfugiō , interfugere
perfugiō , perfugere
praefugiō , praefugere
prōfugiō , prōfugere
subterfugiō , subterfugere
suffugiō , suffugere
superfugiō , superfugere
trānsfugiō , trānsfugere Dictiones derivatae
+/-
Translationes
+/-
Fugiendo devitare dilatare ▼
Fugiendo devitare collabi ▲
Discretiva
refugio dictio est in variis linguis:
Formae affines
+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma
Modus flexurae
originis
refugiō
casus dativus singularis
substantivi refugium
refugiō
casus ablativus singularis
substantivi refugium
Appellatio
+/-
Syllabificatio phonetica: re·fu·gi·ō — morphologica: re-fug-io Fontes
↑ Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. IV (R-S) / Tom. IV (T-Z) , p. 56 — “RĔFŬGĬO, fŭgis, fūgi, fŭgere, 3.”
↑ Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. III , p. 60 — “rĕ-fŭgĭo, fūgi, 3. v. n. et a.”
↑ Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — re-fugio, fūgī, fugitum, ere (tom. 2, p. 2274)
↑ Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum) — refugere
↑ Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — refugio