retulit

Discretiva

retulit dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
retulit	tertia singularis	perfectum	activa	indicativus	referō (referre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈretulit/

(classice)

Syllabificatio phonetica: re·tu·lit — morphologica: re-tul-it

Formae aliae

• rettulit

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• cetera explorata retulit: Nomadas lacte et ferina carne vesci, reliquos vinum ut Indos palmis exprimere, oleam sesamae. —Naturalis historia Plinii