ridete

Discretiva

ridete dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
rīdēte	secunda pluralis	praesens	activa	imperativus	rīdeō (rīdēre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /riːˈdeːte/

(classice)

Syllabificatio phonetica: rī·dē·te — morphologica: rid-ete