ruito

Discretiva

ruito dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ruitō	secunda singularis	futurum	activa	imperativus	ruō (ruere)
ruitō	tertia singularis	futurum	activa	imperativus	ruō (ruere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈruitoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ru·i·tō — morphologica: ru-ito